Caife Speir

h&m · Gość

Zawieszona gdzieś na morzu maleńka Wyspa Świętej Marii, zamieszkana przez zaledwie półtorej tysiąca mieszkańców, wydaje się być rajem. Odwiedzający ją turyści rozpływają się nad jej urokami i pięknymi plażami, ale dla stałych mieszkańców życie w odosobnieniu stało się udręką.
W Cafe Speir, swoistej mekce mieszkańców okolicznych ulic, pustka wydaje się być jeszcze bardziej pusta, a samotność wysp jest odczuwalna bardziej, niż gdziekolwiek indziej. W zależności od pory dnia spotykają się tutaj najróżniejsi ludzie. O poranku, zaraz po otwarciu, gnani przez tykające zegarki ludzie wpadają na pierwszą kawę przed ośmiogodzinnym dniem pracy. Chwilę później towarzystwo zmienia się diametralnie, na drewnianych stolikach lądują szachy i słaba kawa, a leniwi staruszkowie opuszczają kawiarnię dopiero w porze obiadowej. Wieczorami młodzież wpada tutaj pograć w bilard i podyskutować nad kuflem dobrego, angielskiego piwa. W końcu Wyspy Scilly należą do Wielkiej Brytanii, nawet, jeśli wcale tego nie widać.
Artyści przesiadują tu całymi nocami, paląc papieros za papierosem. Wielu marzy o wyjeździe z tego zapyziałego końca świata, ale tylko nieliczni są w stanie je spełnić.
Miasto, które miało być utopią, idyllą, rajskim ogrodem, z czasem stało się więzieniem, z którego młodzi pragną tylko uciec, ale coś ich tu trzyma, jakiś sentyment, wspomnienia.

http://caifespeir.fora.pl/

Nela.

wieje nudą

Adrienne

nawet mi się nie chce tego czytać xD
za długieee

blue.

artyści.. e nie dla mnie.